Een tijdje geleden overleed Lady, de pony van Mikayla. Omdat het overlijden voorzien was, deed de familie op voorhand al wat onderzoek naar een plek om Lady te laten cremeren. Na een lange zoektocht vanuit ’t Gooi, kwamen ze in Wintelre terecht en daar vonden ze het liefdevolle respect waar ze naar op zoek waren. Moeder Linda vertelt.
“Voor mijn dochter is contact met andere mensen een uitdaging. Ze leidt aan dysfasie, wat inhoudt dat ze zich moeilijker uit, zeker bij vreemden. We hadden al een lange lijst met dierencrematoria gebeld, verspreid over het hele land, maar nergens voelden we ‘de klik’. Het contact was koud, te zakelijk en dat was niet fijn. We waren bijna zover dat we Belgische crematoria gingen bellen, maar we hadden nog één nummer niet gebeld: dat van Natura Nova.
Mikayla wilde het graag zelf allemaal regelen en dus belde ze naar Natura Nova. Alsof het zo moest zijn, had Bart meteen door dat hij geduldig moest zijn met mijn dochter. Hij gaf haar tijd en rust om haar verhaal te doen en dat gaf meteen wel ‘de klik’.
Mijn dochter was idolaat van haar pony en dus was het belangrijk te weten dat er met respect omgegaan zou worden na het overlijden. Bart is Lady zelf komen halen, Mikayla heeft geholpen om de pony op de brancard te leggen. Er was rust, er was respect en er was aandacht en daardoor kunnen we terugkijken op een mooie ervaring. Het is erg ingrijpend als een paardje overlijdt. Een ander huisdier is erg, maar bij paarden is het nog specialer. Mikayla deed álles met Lady. Ze hoefde nooit aan de lijn, ze volgde haar overal. Ze deed vrijheidsdressuur en mennen en gaf kinderen lesjes met haar; ze waren gewoon elke dag samen.
Kort na de crematie zijn we de as op gaan halen bij Natura Nova en ook toen was er weer rust en liefdevolle aandacht. Bart had gezocht naar een passende urn, die nog wel geopend kan worden; Mikayla is van plan een beetje van de as te gebruiken voor een tattoo. Bart heeft een hoefafdruk gemaakt als waardevolle herinnering.
We kijken echt heel positief terug op dit proces en door de manier waarop het verlopen is, hebben we vrede met het verlies. Er was verdriet – natuurlijk – maar door de aandacht en de rust die we ervaren hebben, konden we het beter verwerken.”